وبگاه تخصصی معماری ایران و جهان

جزئیات معماری

سبک مراکشی را می‌توان کاملا وابسته و الهام گرفته از سبک‌های عربی، مدیترانه‌ای و آفریقایی دانست. معماری سنتی مراکش توسط تاثیر فرهنگ و مذهب در طی قرنها شکل گرفته است. معماری مراکشی به شکوه، رمانتیک و فانتزی بودن شهرت دارد. بسیاری از مشخصه‌های طراحی داخلی مراکشی از معماری موری (Moorish architecture) سرچشمه گرفته است. معماری مور کاملا رایج بود و هم چنان نیز در میان مناطق عرب‌نشین در شمال آفریقا و هم چنین در جزیره‌ی ایبری دیده می‌شود.

خانه‌ای مراکشی، سازه‌ای چند وجهی با نمای گچی سفید است که معمولا دیواره‌های داخلی را به رنگ‌های بژ، صورتی و سفید تزئین می‌کنند.

از نشانه‌های بارز این سبک می‌توان به سقف بلند، حکاکی‌های پیچیده، ورودی‌های طاق‌دار و استفاده از پارچه‌های رنگارنگ، پنجره‌های باریک مجاور یکدیگر، پله‌های بدون نرده، حمام  و سرویس بهداشتی با سقف گنبدی، دیوارهای منحنی، کاشی‌کاری‌های بزرگ، طرح‌های متنوع، حیاط‌های کاشی شده، تزئینات با چوب‌های مشبک و طرح‌های هندسی اشاره کرد. دیوارهای شطرنجی نیز در مراکش متداول هستند. سایه‌بان بالای تخت، حیاط اندرونی (ریاض)، چراغ‌های خفا، کاشی زلیج، از دیگر شاخصه‌های این سبک هستند. طاق‌های نعل اسبی در طراحی مراکشی بسیار رایج‌اند و از مشخصه‌های آن طاق بزرگ بر روی درگاه صاف و نسبتا باریک‌تر است.

این سبک سرشار از انرژی، بافت و رنگ‌های شاد و زیباست. تجین و رنگ‌های مورد مصرف (آبی فیروزه‌ای و کبود) سفید و سبز و رنگ‌های شاد مانند آبی و زعفرانی و صورتی در طراحی دکوراسیون به وفور یافت می‌شود و این نشان از مناعت طبع و پویا بودن سبک مراکشی است.

در ایران از این سبک به طور گسترده در رستوران ها استفاده می شود که می توان از آن برای ایجاد فضایی صمیمی، گرم و پویا با رنگهای شاد ، دیوارهای قوسی، عناصر تزئینی چوبی و مشبک و لوسترهای برنجی استفاده کرد.